Podczas tej rozmowy zanurzymy się w fascynujący świat konstrukcjonizmu, teorii uczenia się stworzonej przez Seymoura Paperta.

Dowiemy się, czym różni się od innych podejść i dlaczego stawia ucznia w roli głównego „budowniczego” swojej wiedzy.

Porozmawiamy o tym, czy lepiej działa w środowisku cyfrowym, czy analogowym oraz jak wdrażać te metody w edukacji, nawet jeśli system nie zawsze na to pozwala.

Będzie też o tym, jak błędy mogą stać się ważną częścią nauki, jak wspierać uczniów, by nie bali się próbować, a także jak konstrukcjonizm może pobudzać kreatywność.

Na koniec zastanowimy się, jak oceniać postępy w takim podejściu – bo standardowe testy mogą tu nie wystarczyć.

Ciekawi?

Dołączcie do rozmowy, aby razem odkryć, jak uczyć i uczyć się w sposób bardziej twórczy i praktyczny!

dr Patrycja Brudzińska

adiunkt w Zakładzie Badań nad Dzieciństwem i Szkołą w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego

Adiunkt w Zakładzie Badań nad Dzieciństwem i Szkołą w Instytucie Pedagogiki Uniwersytetu Gdańskiego.

Zajmuje się dydaktyką wczesnoszkolną, realizuje zajęcia głównie z edukacji matematycznej, technicznej oraz metody projektu.

Prowadzi badania dotyczące dziecięcego konstruowania opartego na konstrukcjonizmie (koncepcji uczenia się opracowanej przez Seymoura Paperta).

W swoich badaniach skupia się na procesie zaangażowania dzieci w aktywność wytwórczą. Sprawdza w jakich warunkach dzieci wykorzystują mowę eksploracyjną, współpracują w grupie, podejmują aktywności matematyczne i rozwiązują problemy.

Prowadzi warsztaty konstruowania dla uczniów szkół podstawowych, nauczycieli oraz nauczycieli akademickich (polskich i zagranicznych).

Jest autorką publikacji z obszaru pedagogiki przedszkolnej i wczesnoszkolnej.